در این مبحث دربارۀ موضوعاتی که برای تشکیل یک شرکت تجاری باید رعایت بشن، مثل زمان تشکیل شرکت­ها و الزامات و عناصر تشکیل دهندۀ شرکت مثل موضوعات مربوط به نام شرکت و مقایسۀ نام شرکت با اسم تجاری و علائم تجاری و موضوع فعالیت و همینطور دربارۀ نحوۀ اخذ مجوز و فعالیت­هایی که نیاز به اخذ مجوز دارن، توضیح میدیم.

گفتار نخست: نظام تشکیل شخصیت حقوقی شرکت­های تجارتی

با اینکه طبق قانون، شرکت­های تجاری باید نزد مرجع ثبت شرکت­ها ثبت بشن، ولی زمان تشکیل شرکت در حقوق ایران به طور صریح مشخص نشده. بعضی از اساتید اعتقاد دارن که شخصیت حقوقی شرکت­ها بعد از ثبت نزد مرجع ثبت شرکت­ها بوجود میاد، و بعضی دیگه هم از قواعد و اصول متفاوتی پیروی میکنن.

یکی از وظیفه­های اصلی مراجع ثبت شرکت­ها، اعلام تأسیس انواع شرکت­های تجارتیه، که این کار به آگهی ثبت شرکت مشهوره. همونطور که گفتیم در حقوق ایران دربارۀ آغاز شخصیت حقوقی شرکت موضوعی مطرح نشده. تعیین آغاز شخصیت حقوقی یک شرکت خیلی مهمه چون نقطۀ شروع حقوق و تعهدات شرکت رو تعیین میکنه، در واقع تا قبل از تحقق شخصیت حقوقی شرکت، نمیشه تعهداتی که شرکاء به عهده گرفته­اند رو بر عهدۀ شرکت گذاشت، چون شرکتی وجود نداره که بتونه متعهد بشه. در کشورهای اروپایی نقطۀ آغاز برای شخصیت حقوقی، همون زمان ثبت شرکت­های تجاریه، در فرانسه این قاعده برای شرکت­های تجارتی و مدنی اعمال میشه.

مبانی تشکیل و تأسیس شرکت­های تجاری در روابط شرکاء، منابع خصوصی اونا و منافع اجتماعی تأثیر گذاره.

تبدیل سرمایه­های شخصی شرکاء و سهامداران به سرمایۀ جمعی و برخورداری شرکت تجاری از شخصیت حقوقی و امتیازات اون، با رعایت کردن تشریفات مخصوصی انجام میشه که این تشریفات شرکت­های تجاری رو از شرکت­های مدنی جدا میکنه.

به دلیل اینکه هر شرکتی تابع ضوابط خاصیه، اینکه یک شرکت در چه تاریخی تشکیل میشه، بستگی به نوع اون شرکت داره. طبق قانون تجارت، در مورد شرکت­های سهامی عام، زمان تشکیل شرکت، همون زمان تشکیل مجمع عمومی مؤسس (با رعایت مقررات قانون) و قبول کتبی سمت مدیران شرکته، و از اون تاریخ به بعد، شرکت تشکیل شده محسوب میشه.

طبق قانون تجارت، برای تشکیل شرکت­های سهامی خاص، عنصر تأسیس و ثبت شرکت­های مذکور در نظر گرفته شده. شرکت­های با مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی هم وقتی تشکیل شده به حساب میان که تمام سرمایۀ نقدی تادیه، و سهم الشرکۀ غیر نقدی هم تقویم و تسلیم شده باشه، در این شرکت­ها حداقل میزان سرمایه و نحوۀ ارزیابی اموال و چگونگی پرداخت سرمایۀ نقدی و حداقل میزان سرمایه در قانون تجارت در نظر گرفته نشده. برای شرکت­های تعاونی هم عبارت ثبت و تشکیل در کنار هم در نظر گرفته شده.

در ماده­ای از قانون تجارت، ثبت همۀ شرکت­ها الزامیه و تابع مقررات قانون ثبت شرکت­هاست، و در یه مادۀ دیگه هم، همۀ شرکت­های تجاری در این قانون شخصیت حقوقی دارن؛ اما این دو ماده از قانون تجارت از لحاظ آثار و قلمرو نامشخصند؛ به نظر بعضی از اساتید با توجه به این دو ماده قانونگذار، شرکت­های تجاری رو بدون نیاز به ثبت دارای شخصیت حقوقی دونسته.

البته به نظر میرسه که برای اصلاح قوانین و مقررات مربوط به تجارت یا ثبت شرکت­ها، باید زمان تشکیل شرکت رو با توجه به الگوهای قانون گذاری در کشورهای پیشرفته مثل فرانسه، همزمان با ثبت نزد ادارات ثبت در نظر گرفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *