در قانون تجارت، با توجه به نوع شخصیت حقوقی، برای استفاده از اسم شرکت یک سری مقررات در نظر گرفته شده که به صورت زیره:
طبق قانون تجارت در مورد شرکتهای سهامی، برای شرکتهای سهامی عام، عبارت ( شرکت سهامی عام)، و برای شرکتهای سهامی خاص عبارت ( شرکت سهامی خاص)، باید خیلی واضح و خوانا قبل یا بعد از اسم شرکت و بدون هیچ فاصلهای با اون، در همۀ اوراق و اطلاعیهها و آگهیهای شرکت نوشته بشه.
طبق قانون تجارت در مورد شرکتهای با مسئولیت محدود، حتماٌ باید عبارت (با مسئولیت محدود) در اسم این نوع شرکتها بیاد، در غیر اینصورت اون شرکت در برابر اشخاص ثالث یک شرکت تضامنی به حساب میاد. در شرکتهای با مسئولیت محدود، نباید اسم هیچ کدوم از شرکا در اسم شرکت آورده بشه، اگر این اتفاق بیوفته اون شریکی که اسمش در اسم شرکت اومده، در برابر اشخاص ثالث، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی رو پیدا میکنه.
در یک شرکت با مسئولیت محدود، ضمانت اجرای استفاده از اسم شرکا در شرکت، بر عهدۀ اون شریکیه که اسمش در نام شرکت اومده، بنابراین اگر در اسم شرکت از اسم یکی از شرکا استفاده بشه، باعث میشه که افراد دیگه احساس کنن که اون شریک در شرکت مسئولیت تضامنی داره.
دربارۀ این موضوع که ادارات ثبت درمورد نام شرکتهایی که متضمن و حاوی اسم یکی از شرکاست، چه طور تصمیم میگیرن ابهام وجود داره، چون در بعضی موارد مراجع ثبتی این دسته از اسمهای درخواستی رو تأیید میکنن، ولی در بعضی موارد هم دیده میشه که به دلیل ممنوعیتی که وجود داره درخواست (نام شرکت متضمن اسم شریک) رد میشه، که بهتره دربارۀ این موضوع رفع ابهام بشه و به شکل یکپارچه و واحد دربارۀ اون تصمیم گیری بشه. اسم شرکت در یک شرکت با مسئولیت محدود، نباید طوری انتخاب بشه که باعث به وجود اومدن توهم ضمانت شرکاء برای اشخاص ثالث بشه و اونها در این مورد به اشتباه بیوفتن.
طبق قانون تجارت درمورد شرکتهای تضامنی، باید عبارت (شرکت تضامنی) به همراه اسم حداقل یکی از شرکاء، در اسم شرکت ذکر بشه. در شرکتهای تضامنی اگر فقط اسم یکی از شرکاء در اسم شرکت آورده بشه، و یا اگر اسم شرکت شامل اسم همۀ شرکاء نباشه، باید بعد از اسم اون شریک یا شرکایی که از نام اونها در نام شرکت استفاده شده، عباراتی مثل (و شرکاء) و یا (و برادران) آورده بشه.
طبق قانون تجارت، برای شرکتهای مختلط غیرسهامی باید عبارت (شرکت مختلط) به همراه اسم حداقل یکی از شرکای ضامن، در اسم شرکت قید بشه. این نوع شرکتها در نظم کنونی فاقد درخواست میباشن.
در اسم شرکتهای از نوع تعاونی هم کلمۀ (تعاونی) حتماٌ باید قید بشه.
این مواردی که گفته شد در اسناد رسمی که از طرف ادارات ثبت شرکتها صادر میشن، در نظر گرفته میشه، اما درمورد بقیۀ اسناد شرکتهای تجاری مثل اوراق عادی، تجاری، رسمی، و رصد و نظارت بر اونها و یا در مورد ضمانت اجرای تکالیف گفته شده، در نظر گرفته شدنشون با ابهام رو به رو میشه.