یکی از موضوعات مهم مربوط به روابط اقتصادی و بازرگانی بین­المللی، شرکت­هایی هستند که در جریان سرمایه­گذاری خارجی در کشور میزبان و مطابق با قوانین اون به عنوان شرکت محلی تشکیل و به ثبت میرسن. بعضی از کشورها مثل چین و فرانسه این طور شرکت­ها رو کاملاٌ داخلی میدونن و بعضی از کشورها هم این نوع شرکت­ها رو داخلی نمیدونن و برخورد متفاوتی با این شرکت­ها دارن.

هرچند که اختیار شناسایی شرکت با سرمایۀ خارجی در اختیار دولت میزبانه، اما طبق قوانین دیوان بین­المللی دادگستری و همچنین کنوانسیون بین المللی وین این قبیل شرکت­ها داخلی محسوب میشن و معیار حقوقی اقامتگاه شرکت مد نظر می باشه و تابعیت سرمایه­گذار مهم نیست.

با توجه به قوانین بین المللی وعرف بین الملل موارد مهم تئوری تابعیت به شرح زیر هستند:

۱ – اصل اقامتگاه: طبق قانون هر شرکتی که در ایران ثبت میشه و مرکز اصلیش در ایرانه، شرکت ایرانی محسوب میشه. البته در قوانین جدیدی که تصویب شده در خصوص ملاک شرکت­ ایرانی و خارجی بحث سرمایه هم لحاظ میشه. ممکنه که در خصوص اقامتگاه، مؤلفه­ها و متغیراتی مثل محل ثبت شرکت­ و یا محل فعالیت و عملیات اون و یا محل اداره و کنترل شرکت­ها به عنوان شاخص شناسایی اقامتگاه در نظر گرفته شه.

۲ – اصل منشأ سرمایه: طبق قوانین بعضی از کشورها ملاک تشخیص تابعیت یک شرکت، منشأ سرمایه از کشور مبدأ می باشه.

۳ – اصل تابعیت شرکاء: طبق قانون، برخی از کشورها ملاک خارجی و یا داخلی بودن یک شرکت، و یا داشتن عنصر خارجی و سرایت قوانین به اون شرکت رو تابعیت شرکاء می دانن.

۴ – اصل قرارداد و یا تابعیت داور: ممکنه طبق قواعد بین المللی با رضایت و توافق شرکاء و سهامداران، تابعیت یه شرکت غیر از اقامتگاه و یا تابعیت شرکاء انتخاب شه.

قانون نمونۀ آنسیترال و سایر مقررات بین­المللی برای این موضوع مباحث جدیدی رو مطرح کرده، که با شرایط کشور ایران تفاوت­های اساسی به دنبال داره، و رویکرد قانون گذار ایران در عرصۀ تجارت بین­المللی اگر هم مبتنی بر ملاحظات واقعی باشه، میتونه اثر منفی در رصد و شناسایی و مراودات بین­المللی داشته باشه.

به طور کلی با توجه به قوانین ایران هر شرکتی که در ایران ثبت بشه و مرکز اصلیش ایران باشه، شرکت ایرانی محسوب میشه.

همچنین اگه شرکتی توی ایران تشکیل نشه ولی مرکز اصلیش ایران باشه، طبق نظر حقوقدانان تابعیت ایرانی داره.

بنابراین قانون کشور ایران تابعیت شرکت­ها رو وابسته به مرکز اصلی اون­ها (اقامتگاه شرکت) میدونه.

شرکت ایرانی و شرکت خارجی در قوانین جدید:

شرکت ایرانی: شرکتی است ثبت شده در مراجع قانونی داخل کشور، که صد در صد سهام اون متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی ایرانه.

شرکت خارجی: عبارته از شرکت­های خارجی­ای که صد در صد سهام اونها متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر ایرانیه و براساس قوانین جمهوری اسلامی ایران در کشور فعالیت می کنن.

شرکت ایرانی – خارجی: شرکت ثبت شده در ایران، که بیش از پنجاه و یک درصد سهام اون متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی ایرانی و بقیۀ سهام اون متعلق به اشخاص حقیقی و حقوقی خارجیه.

شرکت خارجی – ایرانی : شرکت ثبت شده در مراجع قانونی داخل کشور، که بیش ازپنجاه و یک درصد سهام اون متعلق به شرکت­های خارجی مورد قبول جمهوری اسلامی ایرانه و مابقی سهام متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی ایرانیه.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

باز کردن چت
مشاوره در واتس اپ
مشاوره در واتس اپ
سلام.
چه کمکی بهتون میتونم بکنم؟