طبق قانون تجارت، ثبت شرکت به وسیلۀ یک تقاضانامه که در دو نسخه تنظیم شده باشه، انجام میشه؛ یعنی اولین چیزی که برای ثبت یک شرکت باید ارائه بشه تقاضانامه­ست، اما توی قانون در مورد اینکه این تقاضانامه چه شرایطی باید داشته باشه، یا محتوای اون چی باشه و یا چه اطلاعاتی باید توی اون نوشته شده باشه، و یا دربارۀ مسئولیت امضا و ارائۀ اون، چیزی گفته نشده، به خاطر همین، با اینکه تقاضانامه یکی از اسناد مهم برای ثبت شرکت به حساب میاد، ولی در مورد اینکه آیا در زمان ثبت انواع شرکت­ها ارائۀ اون الزامیه یا خیر؛ مغایرت­هایی وجود داره، چون طبق همین قانون، مسئول ثبت باید نسخۀ دوم تقاضانامه رو با ذکر تاریخ و نمرۀ ثبت، امضاء کنه و با مهر ادارۀ ثبت اونو مهر کنه، و بعد از این کار، نسخۀ دوم رو به عنوان سند ثبت شرکت به فرد متقاضی بده؛ پس طبق این قانون تقاضانامه میتونه به عنوان سند رسمی ثبت شرکت­ها در نظر گرفته بشه، ولی برای ثبت شرکت­ها در روش امروزی، این شیوه درنظر گرفته نشده.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *