طبق قانون، توی شرکتهای سهامی، باید اصل گواهی بانکی، که نشوندهندۀ این باشه که سرمایۀ نقدی به بانک سپرده و پرداخت شده، به همراه مدارک و مستندات مربوط به سرمایۀ غیرنقدی، به مرجع ثبت ارائه بشه، و طبق نظامنامۀ قانون تجارت، توی شرکتهای سهامی باید یک نوشته به امضای مدیر شرکت، که نشون دهندۀ تعهد پرداخت همۀ سرمایه به صورت کامل و پرداخت واقعی حداقل یک سوم از اون باشه،
شرکتهای تجاری برای تشکیل شرکت و برای اینکه بتونن از لحاظ مالی اونو تأمین کنن، باید سرمایه داشته باشن. هر کدوم از شریکها برای اینکه توی شرکت شریک باشن باید یه دارایی رو به عنوان سرمایه وارد شرکت بکنن؛ حالا چه این سرمایهای که میارن وجه نقدی باشه، یا یک دارایی غیرنقدی، فرقی نمیکنه. آوردههای شرکاء به محض اینکه شرکت ثبت شه و شخصیت حقوقی ایجاد بشه، از داراییهای شخصی
در قانون تجارت اساسنامه تعریف نشده، ولی اینجوری به نظر میاد که اساسنامه از ترجمۀ کلمۀ غربی constitution به معنی قانون یا قانون اساسی به وجود اومده باشه. اساسنامه بیشتر ماهیت و نوع روابط و قراردادهای بین شریکها و سهامداران با همدیگه و همینطور با شرکت رو مشخص میکنه و روش و نحوۀ انجام تصمیم گیریها و مشارکتهای بین سهامداران و شرکا با هم و با شرکت رو توضیح میده.
شرکتنامه یا اظهارنامه ثبت شرکت در موارد قانونی ، شرکتنامه در رابطه با ثبت شرکتها تعریف نشده است . شرکتنامه در قانون ثبت دارای آثاری می باشد و از نظر شکل و ماهیت ، با شرکت نامه موضوع عقد معین در قانون مدنی دارای تفاوت هایی می باشد . یک شرکتنامه کاربردهای مختلفی دارد که با توجه به نوع شرکت مشخص خواهد شد . به عنوان نمونه در شرکتهای سهامی
طبق قانون تجارت، ثبت شرکت به وسیلۀ یک تقاضانامه که در دو نسخه تنظیم شده باشه، انجام میشه؛ یعنی اولین چیزی که برای ثبت یک شرکت باید ارائه بشه تقاضانامهست، اما توی قانون در مورد اینکه این تقاضانامه چه شرایطی باید داشته باشه، یا محتوای اون چی باشه و یا چه اطلاعاتی باید توی اون نوشته شده باشه، و یا دربارۀ مسئولیت امضا و ارائۀ اون، چیزی گفته نشده، به
این مورد درسته که قوانین و مقررات مربوط به ثبت تأسیس شرکتهای تجاری خیلی قدیمی شدن و نمیتونن به خوبی جوابگوی نیازهای جدید باشن، و این قابلیت رو هم که با امور تجاری امروزی منطبق بشن ندارن؛ ولی به هر حال طبق آخرین مکاتبههایی که از طرف ادارۀ کل ثبت شرکتها و مؤسسات غیرتجاری برای بهتر انجام شدن کارهای مربوط به ثبت شرکتها و مستقر کردن و استفادۀ از سامانۀ
در قانون تجارت اشخاص حقوقی به دو دستۀ شرکتهای تجاری، و مؤسسات غیرتجاری تقسیم میشن؛ یکی از تفاوتهای این دو تا با همدیگه، موضوع فعالیت یا همون اهدافیه که این شخصیتهای حقوقی دارن؛ بنابراین موضوع فعالیت شرکتهای تجاری ــ به جز شرکتهای سهامی ــ تجاریه، و موضوع فعالیت مؤسسههای غیرتجاری هم به اهداف غیرتجاری مربوطه. موضوع فعالیت هر شرکت تجاری در معاملههایی که اون شرکت انجام میده، نقش خیلی مهمی
یکی از مباحث اصلی که مربوط به حقوق تحلیلی ثبت شرکتهاست، مسئلۀ شناسایی موضوع فعالیت شرکتهای تجاریه. موضوع فعالیت شرکتهای تجاری به دو دلیل مهمه؛ اول اینکه موضوع فعالیت هر شخص حقوقی اهلیت اون شخص رو مشخص میکنه، و دوم اینکه شرکتهای تجاری فقط در محدودۀ موضوعی که در اساسنامۀ اونها اومده میتونن فعالیت کنن، پس موضوع یک شرکت تجاری، حدود عملیات و اهلیت اون شرکت یا مؤسسه رو
به دلیل تشابهی که نام یک شرکت با علامت تجاری اون داره، بعضی از مراجع قضایی اسم یک شرکت رو به علت تشابه با علامت تجاری شرکت دیگه باطل میکنن. چون این موضوع خیلی اهمیت داره، چند مورد از آرایی که دربارۀ اون صادر شده، در زیر برای درک بهتر موضوع آورده شده. رأی نخست: منع خوانده از تولید و استفاده از علامت تجارتی مشابه با علامت خواهان خواهان: شرکت